Ik heb laatst weer een aantal (landschaps)fotografieboeken aangeschaft. Dit boek “More than a rock” van Guy Tal sprong er wat mij betreft direct uit. Dit boek is anders dan andere fotografieboeken. Zoals de subtitel al doet vermoeden ligt de focus niet alleen op fotografie, maar is de fotografie een onderdeel van een groter geheel. Guy Tal weet dit prachtig te verwoorden. Het is niet een theoretisch boek over hoe je je techniek kunt verbeteren (al kun je dit wel tussen de regels door lezen).
Nadruk op je rol als fotograaf
“More than a rock” staat vol met inspiratie en mooie foto’s die je anders leren kijken en denken. Het gaat niet zozeer om de foto zelf, maar om het verhaal en gedachte erachter. Guy Tal is zelfs van mening dat een foto weinig waarde heeft wanneer er niet iets van de fotograaf zelf is terug te vinden. Een mooi plaatje kunnen we allemaal wel schieten, kijk maar een op het internet: er zijn genoeg fotosites te vinden met een terugkerend onderwerp. De foto’s zijn op zich wel mooi, maar niet vernieuwend en beginnen op een gegeven moment zelfs afgezaagd te lijken. Toegegeven, ik maak me er zelf ook schuldig aan, ik laat me ook inspireren door locaties die al eens zijn vastgelegd. Hier is ook niks mis mee, maar probeer ook eens iets van jezelf in de foto te leggen.
I paint objects as I think them, not as I see them. ~Pablo Picasso
Dat is ook één van de punten die Guy Tal een fotograaf meegeeft: je hoeft niet vast te leggen “wat is”, maar de taak is juist om iets extra’s toe te voegen, een originele compositie, sfeer of kleur benadrukken. Daar draait het om. Ik ben het hier in grote mate met hem eens, als het maar niet doorschiet (persoonlijk vind ik veel HDR-foto’s te ver doorgeschoten, maar dat is ook een kwestie van smaak).
Inspirerend en prikkelend
Naast veel inspirerende foto’s staat het boek ook vol met quotes van filosofen, fotografen, kunstenaars, etc. Dit vind niet iedereen even aantrekkelijk, maar ik houd er wel van. Vaak brengen deze quotes iets in je gedachten op gang en laten je anders ‘kijken’.
De centrale boodschap van Guy Tal is dat je je niet moet laten leiden door prijzen en waardering van anderen (of de hoeveelheid ‘likes’ op populaire fotosites) maar door je eigen weg te volgen, en voorstellingsvermogen, emotie, originaliteit aan je foto’s toe te voegen. Uiteraard kan dit best leiden tot prijzen en waardering, maar dit zou niet je primaire drijfveer moeten zijn. Het najagen van prijzen zou betekenisloos zijn, wanneer er niet iets van jezelf in ligt.
Het is overigens soms meer een leesboek dan een fotografieboek pur sang. Dat is ook wel eens verfrissend. Zeker met de kerstvakantie voor de deur is dit een erg inspirerend boek en wellicht een leuk cadeau (voor jezelf of voor een ander).