De herfst vind ik bij uitstek het seizoen om het bos in te gaan. De laatste ben ik ook meer geïnteresseerd geraakt in zogenaamde ‘woodland’-fotografie: het vastleggen van mooie boslandschappen. Zoals altijd speelt het weer een belangrijke rol bij deze vorm van fotografie, dat heb je helaas niet altijd in de hand. Ik wacht al een tijdje op een ochtend waarbij mist wordt voorspeld én toch ook zon. Helaas worden we deze herfst niet verwend, zo ook deze ochtend bij de Appelbergen, in Glimmen…
Weer geen zonnewaaiers…
Ik had gehoopt op iets meer mist, iets meer zon, maar beide bleven uit, dus weer geen zonnewaaier voor mij dit keer. Gelukkig is de Appelbergen bij Glimmen erg gevarieerd, dus blijven er nog mogelijkheden over. Vandaar dat ik vandaag gegaan ben voor de schoonheid van het landschap en de rust die dit uitstraalt. Zoals gezegd waren de omstandigheden niet optimaal, toch heb ik wel enkele foto’s gemaakt die voor mij het karakter van de Appelbergen goed weergeven: het rauwe landschap, gecombineerd met het rustgevende water. Ik vind dat contrast persoonlijk erg mooi. Wellicht ga ik enkele foto’s nog omzetten naar zwart-wit om dit te accentueren. Maar voor nu is dit het…
Toch een beetje mist.
En uiteindelijk kwam er na zonsopkomst toch nog een beetje laaghangende mist opzetten vanaf het water en uit de heide. Wat ook opvalt is dat het licht na zonsopkomst ineens veel warmer is… Dat is goed te zien op onderstaande foto’s.
Ik kom zeker nog een keer terug, ik zie voldoende aanknopingspunten… Daarnaast kom ik graag een bakje koffie drinken bij het Paviljoen Appelbergen, dat was op dit tijdstip nog gesloten ;).
